Witajcie w Maine - "Pragnienie" Carrie Jones

No to zgodnie z obietnicą, którą złożyłam Wam w tym poście, dzisiaj czas na recenzję "Pragnienia" Carrie Jones. Ta książka trafiła na moją półkę właściwie przez przypadek - krążyłam sobie po Media Markcie i zauważyłam tę piękną okładkę. To było mniej więcej na zasadzie: Oprawa piękna, opis nawet nawet - biorę! Jednak muszę przyznać, że nie żałuję tej decyzji, a wręcz po przeczytaniu ostatniego rozdziału zaopatrzyłam się w kolejne tomy tej serii.

Mamy tutaj ciekawą, choć może i nieco schematyczną historię Zary, która "kolekcjonuje fobie niczym znajomych na Facebooku", jak mówi nam opis. Po śmierci ojczyma dziewczyna zmuszona jest opuścić słoneczne Charleston, ponieważ jej matka nie radzi sobie do końca z obowiązkami rodzicielskimi. W rezultacie nastolatka wyjeżdża do Maine - miasteczka słynącego z mroźnych zim i tego, że właśnie tam rozgrywa się akcja wielu z powieści Stephena Kinga. Od początku nic nie jest takie, jak być powinno - już na lotnisku Zara spotyka mężczyznę, który z nieznanego powodu wzbudza w niej irracjonalny niepokój. Niepokój zaś zaczyna zamieniać się w strach, gdy po raz kolejny widzi nieznajomego, tym razem na skraju lasu niedaleko domu jej babci - główna bohaterka zauważa wtedy, że mężczyzna zostawia po sobie ślady w postaci złotego pyłu...
Jednak nie jest to jej jedyne zmartwienie - w głębi duszy chce szybko zaaklimatyzować się w nowej szkole i znaleźć przyjaciół. Wkrótce zaprzyjaźnia się z rozgadaną Issie, zniewalająco przystojnym Nickiem i jeżdżącym na wózku inwalidzkim Devem. Wszystko wydaje się w porządku, nieprawdaż? Coś jednak zakłóca tę pozorną harmonię - z miasteczka znikają młodzi chłopcy, co wywołuje panikę wśród niewielkiej społeczności Maine. Chyba nikogo nie zaskoczę, jeśli powiem, że ma to związek z wcześniej wspomnianym przeze mnie nieznajomym, którego nadal widuje Zara, ale jaki ma to związek z nią samą i jej rodziną? Tego już nie zdradzę :)

Co najbardziej mnie urzekło? Zdecydowanie niesamowity klimat panujący w tej powieści - trzaskający mróz, biały puch pokrywający wszystko dookoła, ogromne lasy skrywające tajemnice, o jakich nie śniło się człowiekowi... O tak, w Maine mamy zimę z prawdziwego zdarzenia - nie to co u nas, w Polsce: jak tylko coś napada, to zaraz stopnieje albo zamieni się w brudną breję... Czy w ogóle pamiętacie, kiedy ostatni raz widzieliście śnieg, wypatrując Pierwszej Gwiazdki w Wigilię? Ja nie, jednak rozpisałam się nie o tym, co trzeba, więc wracam szybciutko do tematu. Kolejna zaleta Pragnienia? Pokusiłabym się o stwierdzenie, że pomysł z piksami jest czymś nowym, co wprowadza swego rodzaju powiew świeżości do powieści fantastycznych - niebieskie stwory zostawiające po sobie złoty pył - przyznajcie sami, tego jeszcze nie było!

Jednak sam pomysł to nie wszystko - ważne jest też wykonanie. I tutaj pojawia się niemały zgrzyt, ponieważ... cała fabuła wydaje mi się łudząco podobna do "Zmierzchu" (wspominałam o tym w poście High Five, ale teraz postaram się nieco rozwinąć tę myśl). Wygląda to mniej więcej tak: mamy dziewczynę, która z dnia na dzień opuszcza słoneczne miasto, w którym się wychowywała, na rzecz jakiegoś malutkiego miasteczka, w którym niebo jest zachmurzone przez większą część roku. Pojawia się też chłopak (na szczęście Nick jest o wiele lepiej wykreowany niż Cullen), a bohaterka zmuszona jest stawić czoło nadludzkim siłom. Dla mnie to brzmi nieco znajomo...

O okładce się tym razem nie rozpisuję, więc czas na podsumowanie: jeżeli myślicie o przeczytaniu Pragnienia, to jest to najlepszy moment z możliwych, ponieważ powieść jest z gatunku tych, które najlepiej czyta się pod kocem, z kubkiem gorącej czekolady (bądź herbaty, jak kto woli) w rękach, kątem oka zerkając na prószący za oknem śnieg. To tzw. czytadło, nic wybitnego, jednak historia Zary wciąga, więc dla odstresowania można przeczytać.

Ocena: 6/10

Książka bierze udział w wyzwaniu:

*** *** *** *** ***

P.S.: Pewnie uważacie, że jestem strasznie monotonna, bo prawie każdą książkę oceniam pozytywnie, ale cóż, po prostu mam szczęście, bo trafiam na dobre powieści :)