Początek "30 day book challenge"

Co by tu dziś napisać? Przecież wszystko jest w tytule ;) Cykl 30 day book challenge bardzo mnie zaintrygował i zaczęłam zastanawiać się, czy może też nie przeprowadzić czegoś takiego u siebie... W końcu, jak widać, podjęłam decyzję i mam nadzieję, że zdołam wyzwanie ukończyć - trzymajcie za mnie kciuki :) Wpisy będą pojawiać się dwa razy w miesiącu, za każdym razem będę opisywać jeden dzień.

Zaglądam więc na listę i co widzę? Best book you read last year. To była dla mnie dość trudna decyzja, przyznaję się bez bicia, że najchętniej umieściłabym w tym poście jakieś dziesięć książek, ale cóż, zasady rzecz święta. Dokonałam wyboru i Najlepszą książką, którą przeczytałam w zeszłym roku jest: Czerwień Rubinu, Pretty Little Liars cz.6, Ja, potępiona... Dobrze, teraz już na poważnie - ten zaszczytny tytuł otrzymują Motylki Laurie Halse Anderson.

Jest to historia osiemnastolatki Liz, która cierpi na anoreksję. Naprawdę stara się jeść. Nie chodzi tu już nawet o to, żeby żyć jak inni tylko o to, żeby po prostu ŻYĆ, co jeszcze boleśniej uświadamia to, że umiera jej najlepsza przyjaciółka, Cassie - bulimiczka.  Wskutek tego zdarzenia Liz zmaga się przede wszystkim z wyrzutami sumienia i poczuciem winy, że to ona jest odpowiedzialna za to, co stało się jej przyjaciółce, ale i Ana nie daje o sobie zapomnieć. Śmierć Cassie uświadamia Liz, że stoi na cienkiej granicy życia i śmierci, ale... nie może. Nie może patrzeć na siebie w lustrze, nie może przestać oszukiwać najbliższych, nie może wyrzucić tabeli kalorycznej ze swojej głowy, nie może zacząć jeść, nie może przestać się obwiniać... Tych "nie może" są krocie, a każde kolejne sprawia, że anoreksja jest coraz potężniejszą przeciwniczką, przez co Liz nie dość, że przegrywa kolejne bitwy, odmawiając sobie jedzenia i chcąc schudnąć jeszcze kilka kilogramów (chociaż liczba na wadze jest i tak przerażająco niska), to przez to jest coraz bliżej przegrania całej bitwy, a w anoreksji nie ma przecież szarości - albo wygrywasz i żyjesz, albo ponosisz porażkę i... umierasz. Liz musi się przełamać i zacząć walczyć o siebie, ale czy jej się uda? Tego nie zdradzę...

Mogę za to powiedzieć, że choć często czytuję książki o anoreksji, bulimii, samookaleczeniach i temu podobnych tematach, to ta jest wyjątkowa: tak dokładnie pokazuje to, co dzieje się w umyśle anorektyczki, że sama zaczęłam się zastanawiać, czy aby autorka nie miała doświadczeń z tą chorobą? Niestety tego nie wiem, ale jeśli nie, oznacza to, że pani Anderson została obdarzona ogromnym talentem... Żałuję, że nie miałam przyjemności spotkać się z jej innymi utworami, ale jeśli i te czytałoby się tak szybko jak "Motylki" i gdyby były równie wciągające i prawdziwe, to wtedy całowałabym autorkę po rękach.

Książkę mogę polecić naprawdę każdemu, bo (przynajmniej dla mnie) była doskonałym przerywnikiem od lekkich lektur i dała mi do myślenia. W dodatku myślę też, że wielu dziewczynom skutecznie wybiła z głowy zaproszenie do swojego życia Any...

***  ***  ***  ***  ***  ***

A jaką najlepszą książkę wy przeczytaliście w zeszłym roku?